Java bijna ten einde

Java bijna ten einde.
We reizen door over Java, verder richting Bali. Er is nog een heleboel te zien hier en dinsdag 1 juli hebben we een drukke dag. ‘s Morgens eerst een bezoek gebracht aan de Kraton, het paleis van de sultan van Yogyakarta. Het is de tiende in de rij van deze familie. Op een terrein van 10 ha. Midden in het centrum van de stad staan een heleboel oude gebouwen met in het het woonpaleis van de sultan. Overal lopen en zitten paleiswachters, een erebaan voor veelal oude mannen. Allemaal gehuld in traditionele kleding. Ze wonen allemaal rondom het paleis en worden door de sultan onderhouden. Overal in de Kraton zie je de band die ons koningshuis in het verleden had met Indonesie. De vader van de huidige sultan heeft ook in Leiden gestudeerd. Een echt stukje oud-Indonesie, mooi om te zien. We gaan vervolgens verder naar een Batikfabriekje en een zilversmederij in de stad. Bij beide is sprake van echt oud handwerk. Het zijn beide heel oude fabriekjes, waar de werkomstandigheden niet optimaal zijn. Van Arbo-regels hebben ze hier nog nooit gehoord. ‘s Middags rijden we door naar het Prambanan tempelcomplex, het grootste Hindoe tempelcomplex. Een locale gids legt ons de beginselen van de yoga uit en hoe belangrijk de verbinding tussen het aardse en het hemelrijk is. Helaas zijn veel tempels in het verleden vernield en gestolen. Maar wat er nog staat is weer erg indrukwekkend. Als laatste staat voor vanavond een theatervoorstelling op het programma, Wayang Orang. Na eerst een heerlijk buffet zien we in het openluchttheater een voorstelling van een typisch, Indonesische legende, uitgebeeld door prachtig uitgedoste acteurs. Ze worden begeleidt door traditionele muziek en dans. Het was mooi om te zien, maar we waren blij dat het om 22.00 uur afgelopen was. Cultuurbarbaren als we zijn!
Woensdag 2 juli gaan we al vroeg op pad met de trein van Midden- naar Oost-Java. Op ons eindstation staat Pur ons al weer op te wachten. Hij brengt ons naar ons volgende logeeradres, waar we eind van de middag arriveren. Een gigantische villa, bovenop de berg nabij Batu, een redelijk grote plaats in Oost-Java. De villa beslaat 3 woonlagen , 2 grote leefruimte’s, 15 kamers, grote zaal, 3 grote dakterrassen op verschillende niveau’s. Een degelijk gebouwd huis met grote, zware, houten trappen en overal marmeren vloeren. Wel is er hier en daar wat achterstallig onderhoud, maar dat zijn we inmiddels wel gewend in Indonesie. Het hele huis, inclusief 4 personeelsleden waaronder de voortreffelijke kok Abud, staat 2 dagen tot onze beschikking. Er is geen TV op de kamers, dus op tijd naar bed.
Op donderdag 3 juli gaan we eerst ‘s morgens boodschappen doen op de plaatselijke Pasar, waar we alle ingrdienten kopen voor het eten van vanavond. We gaan dat samen klaarmaken met Abud. Wij rijden door naar Malang, ook een grote stad, waar zowel Pur als ook Jaeni vandaan komen. Bekend terrein dus voor hen. In Malang bezoeken we een bloemenmarkt en daarna de vogeltjesmarkt, waar naast vogels ook hondjes, uilen, slangen te koop zijn. De leefomstandigheden voor de diertjes zijn niet geweldig. We lopen maar snel door. De middag is vrij te besteden, dus we gaan wat shoppen, nadat we eerst bij Toko Oen wat hebben gegeten. Toko Oen is een heel bekend koffie-/eethuis uit de koloniale tijd. Vooral bekend bij Nederlanders toen, maar ook nu komen elke zaterdag veel Nederlanders die in de omgeving wonen, hier naar toe om samen bij te praten en wat te eten. Het is jammer genoeg nog geen zaterdag. Een becak brengt ons eind van de middag weer naar Toko Oen, waar we hebben afgesproken met Jaeni en Pur. Het is tijd om naar “onze” villa te gaan en te koken. Abud heeft gelukkig al veel voorbereidingen gedaan en we helpen met de laatste klusjes. Tussen het roeren en snijden door schrijft Femke snel de ingredienten en het recept op, zodat ze dat thuis kan proberen. Dus proefkonijnen gevraagd die komen proeven! De keuken van Abud is niet meer dan een open aanbouw met overkapping. Met heel eenvoudige spullen, weet hij een heerlijke maaltijd te bereiden. We genieten ervan, samen met Pur en Jaeni, die vandaag voor het laatst bij ons is. Morgen zal Yudi ons verder als gids begeleiden. We hebben hem vanmorgen in de stad al even ontmoet en samen koffie gedronken. Pur blijft wel bij ons. Het was erg gezellig met Jaeni en we nemen dan ook met weemoed afscheid van hem. We spreken af dat hij ons weer begeleidt op onze volgende reis naar Indonesie.
Het is al vrijdag 4 juli en we gaan weer op tijd op pad met de bus, richting Mount Bromo, een vulkaankrater die 4 jaar geleden nog actief was. Deze krater is omgeven door meerdere kraters en de hoogste berg van Indonesie, Mount Semeru (3676 m). De route vandaag is prachtig. Mooie bergweggetjes, prachtige oude dorpjes, we gaan onderweg bij een boerenfamilie kijken bij het oogsten van de rijst en bezoeken de bekende theeplantage van Wonosari. Vroeger in Nederlands bezit geweest. Dat alles met prachtig mooi weer. Zon en warm. Eindelijk! Om 17.00 uur komen we aan in ons hotel op 2400 m hoogte. Een zeer eenvoudig, maar wel gezellig klein hotelletje in een klein dorpje bovenop de berg. Na het inchecken eten en da nom 20.30 uur naar bed, want we staan vannacht om 2.45 uur op om met een Jeep nog hoger een berg op te gaan om de zonsopgang bij Mount Bromo te bekijken.
Het is nog maar net zaterdag 5 juli, als de wekker gaat. Snel warm aankleden, want Yudi heeft ons gewaarschuwd dat het koud is op de berg. We zijn niet de enige die naar boven gaan, want het hele dorp staat vol met Jeep’s, die allemaal vol toeristen naar de bergtop willen om de zon te zien opkomen. We gaan over een grote zandvalkte, rondom de krater van Mount Bromo, om daarna een andere berg op te rijden, van waaruit we een prachtig zicht hebben op de zonsopgang. Ook op deze berg is het dringen geblazen. Maar de meeste toeristen zijn kleine, Aziatische mensen, dus we kunnen er makkellijk overheen kijken. We zetten Femke een treetje hoger en we zien na ruim een uur wachten de rode gloed verschijnen. Het is heel bijzonder om zo hoog, boven de wolken, te wachten tot het licht wordt. We maken prachtige foto’s, ook van de craters die lager gelegen zijn. De Jeep brengt ook naar de zandvlakte beneden. Hier staan kleine paardjes te wachten, die ons naar Mount Bromo brengen. Het laatste stuk moeten we een trap op van 250 treden en dan staan we op de rand van de vulkaankrater. We kijken in een diep, rokend, borrelend gat. Weer met een indrukwekkend uitzicht over de zandvlakte met de bergen e rom heen. Kijk voor de foto’s maar op Facebook. Om 8.00 uur zijn we terug bij het hotel, waar we gelijk kunnen aanschuiven aan het ontbijt. Dan snel douchen, want Pur staat al te wachten om ons naar het puntje van Oost-Java te brengen. Al met al was het een indrukwekkende ochtend, met prachtige beelden in ons geheugen gegrifd. We komen om 15.00 uur aan in Kalibaru cottage voor onze laatste dagen op Java. Wat gaat het allemaal snel!